روزگار در غربـت

گاه نوشت های دانشجویی در غربت

روزگار در غربـت

گاه نوشت های دانشجویی در غربت

طعم زندگی

زندگی ...
انتظار و هوس و دیدن و نادیدن نیست

زندگی چون گل سرخی ست ، پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطیف

یادمان باشد اگر گل چیدیم

عطر و برگ و گل و خار
هر سه همسایه ی دیوار به دیوار همند...

پس خدایا کمک کن تا هر سه را درک کنم با طاقت.

پاییز فصل جادویی رنگها

پاییز مهربان! آوازهای رنگی خود را ز سر بخوان...






زندگی

زندگی مثل یه جاده ست...

من و تو مسافراشیم

قدر لحظه ها رو بدونیم ... ممکن فردا نباشیم.

 

پی نوشت:و چقدر خوب که وقتی نبودیم همه ازمون یاد کنند و چقدر خوبتر که به نیکی یاد بشیم.مبداء جاده دست خودمونه و خدایا تو کمک کن که در طول جاده مقصدی مستحکم بنا کنیم تا آرامشی باشه برای خستگی در این مسیر پر تلاطم.